بطور عمده مقاوم سازی سازه های بتنی به سه طریق صورت می گیرد
بطور عمده مقاوم سازی سازه های بتنی به سه طریق صورت می گیرد
- کاهش بارهای وارده برسازه
- وصله کردن یا به عبارتی تقویت اعضای موجود
- اضافه کردن یک تعداد اعضای جدید.
اسکلت های بتنی جزو رایج ترین انواع ساختمان های مدرن به حساب می آیند. این نوع ساختمان ها معمولاً شامل یک چهارچوب یا یک اسکلت بتنی هستند. بخش های افقی سازه های بتنی شامل تیرها و بخش های عمودی آن شامل ستون ها هستند.
سازه های بتنی دارای عمر طراحی هستند بدین مفهوم که یک سازه بتنی برای عمری معین طراحی می شود گرچه این عمر ۵۰ یا ۶۰ سال باشد. بتن با گذشت عمر دچار افت و خزش می شود که نهایتا باعث تأثیر منفی در عملکرد سازه هنگام وقوع زلزله می شود.
سازه بتن در واقع چهارچوبی است که از اجزای شدیداً به یکدیگر متصل تشکیل شده است.
این نوع اتصالات با عنوان اتصالات لحظه ای شناخته می شوند. متداول ترین نوع پوشش کف در سازه های بتن آرمه را دال ها تشکیل می دهند. در بتن آرمه، دال به یک عضو سازه ای اطلاق می شود که ضخامت آن در مقایسه با دو بُعد دیگر آن کوچک بوده و برای انتقال بار در بام، کف های ساختمانی و پی ها به کار می رود.
بدون دیدگاه