بتن نما و اکسپوز
بتن نما و اکسپوز
نمای ساختمان بخش اساسی طراحی ساختمان است زیرا اولین چیزی که به ارائه اطلاعات از ساختمان کمک می‌کند نمای ساختمان است. با طراحی مناسب، نمای ساختمان اطلاعات مناسبی در مورد عملکرد و آنچه در داخل ساختمان وجود دارد قبل از ورود به بازدیدکنندگان ارائه میدهد.
در موارد دیگر، نما معنا، مفهوم و ایده پنهان شده در طراحی یک بنا را به افراد القا می‌کند. با انتخاب مصالح یا طرح‌های مناسب، نما می‌تواند نشان دهنده کاربری و هدف طراحی یک ساختمان نیز باشد.
بتن نما چیست؟
بتون نما ترکیبی از فیبرهای طبیعی و مصنوعی است که در برخی از ساختمان‌ها به عنوان نمای دیوارها، سقف‌ها و نمای خارجی ساختمان استفاده می‌شود.
این نوع نما به عنوان یک روش جدید و مبتنی بر فناوری پیشرفته در طراحی ساختمان و معماری معرفی شده است که علاوه بر زیبایی بخشیدن به فضا، می‌تواند به بهبود عملکرد ساختمان در جلوگیری از انتقال صدا، کاهش انتقال حرارت و افزایش کیفیت هوا در داخل فضا کمک کند.
این نوع پوشش در طراحی داخلی و خارجی ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند باعث ایجاد تغییرات زیبایی در معماری و طرح‌های ساختمانی شود.
بتون نما توسط معماران و طراحان ساختمانی به عنوان یک جزء مهم از طراحی فضای خارجی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. نمای بتنی می‌تواند به عنوان یک المان دکوراتیو، موثر و عملی در ایجاد فضاهای زیبا و مدرن مورد استفاده قرار بگیرد.
تفاوت بتن نما و اکسپوز چیست؟
واژه اکسپوز به معنای در معرض دید بودن است که در دنیای ساخت و ساز این مفهوم گسترده تر بوده و به معنی سازه‌ای می‌باشد که در معرض فضای باز قرار دارد.
در گذشته از مصالح بتنی تنها به منظور ساخت اسکلت سازه استفاده می‌شد اما امروزه به خاطر در دسترس بودن مصالح بتنی و ظهور ایده‌های نوین در معماری سازه‌ها شاهد استفاده از مصالح بتنی در بخش‌های مختلف سازه اعم از نمای ساختمان، کفپوش ساختمان، نمای دیوار، در فضاهای شهری برای ساخت مجسمه‌های شهری و در کل در تمام فضاهای شهری می‌باشیم؛
به این نوع بتن، بتن اکسپوز گفته می‌شود. اکسپوز بودن عناصر سازه‌ای می‌تواند به جنبه زیبایی ساختمان اضافه کند و ممکن است به منظور ایجاد ارتباط مستقیم با ساکنین، برجستگی یا هماهنگی با محیط بیرون و یا تاکید بر ویژگی‌های معماری و ساختاری ساختمان به کار گرفته شود.
ویژگی‌های بتن نما و اکسپوز
بتون نما و اکسپوز هر دو به ساختمان‌ها زیبایی و جذابیت می‌بخشند، هرچند که با روش‌ها و مواد متفاوتی استفاده می‌شوند. این روش‌ها و مفاهیم در صنعت ساخت و ساز از طریق استفاده از طراحی‌های مناسب و تکنیک‌های ساختمانی مناسب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
روش اکسپوز معمولاً در ساختمان‌های صنعتی، فضاهای آموزشی و بعضاً ساختمان‌های مسکونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این ساختمان‌ها، اکسپوز بودن عناصر سازه‌ای می‌تواند ظاهر صنعتی و مدرنیته را تا حدی نمایان کند. در ادامه این مقاله بتون نما و اکسپوز به یک مفهوم استفاده شده است.
در این روش، بتن که در اصل یک ماده ساختمانی است که به صورت سازه‌ای (که در بالا به آن اشاره شد) استفاده می‌شود، به صورت آشکار به نمای خارجی ساختمان اضافه می‌شود. این روش بتن را به عنوان یک عنصر زیبایی معرفی می‌کند و جزء روش‌های محبوب طراحی معماری در دهه‌های اخیر محسوب می‌شود.
بتون نما می‌تواند به صورت مختلفی اجرا شود. در برخی موارد، سطح بتن می‌تواند با پوشش‌های مختلفی مانند رنگ‌ها، حکاکی‌ها و نقش برجسته‌ها، روکش‌های معدنی و چوب یا حتی نمادهای تزئینی و گرافیکی تزیین شود.
در برخی موارد دیگر، سطح بتن با استفاده از تکنیک‌های خاصی مانند تزئینات حکاکی یا متن‌نگاری، بافت‌سازی، یا سنگ‌بری تزئین می‌شود. هدف از استفاده از بتون نما در طراحی معماری، ترویج فرهنگ نوین معماری در ساختمان‌ها است که از تجمل گرایی فاصله گرفته و به طرح‌های مینیمال و ساده بدون استفاده از رنگ‌های گرم متمایل شده است.
مصالح بتنی از ابتدا تاکنون بسیار مورد توجه معماران و طراحان بوده است. در دهه‌های اخیر، تمرکز بر محیط زیست و استفاده از مصالح طبیعی مانند بتن به صورت آشکار بیشتر شده است.
همچنین، استفاده از بتون نما می‌تواند به عنوان یک روش کاهش هزینه‌ها و تسهیل در نگهداری و نگهداشت ساختمان‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد.
موادی مانند بتن معمولی، بتن تزئینی، آجر، سنگ، چوب و غیره می‌توانند در روش بتون نما و اکسپوز به نمای کار اضافه می‌شوند و عموماً در این روش، با استفاده از ابزارهای خاصی مانند دستگاه‌های ساب والی، سنگ‌زنی و برش، لایه‌های بیرونی مواد ساختمانی برداشته می‌شوند و نمای اصلی ساختمان که از قسمت‌های زیبا و جذاب مواد ساخته شده است، برجسته می‌شود.
بدون دیدگاه