از صفر تا 100 نمای کرتین وال و اجرای آن
بدون شک، یکی از مهم‌ترین عناصر در هر ساختمان، نمای خارجی آن است که می‌تواند در نگاه اول توجه بیننده را به خود جلب کند. یکی از معروف‌ترین انواع نماهای خارجی ساختمان، نمای کرتین وال یا Curtain Wall است که به معنای نمای پرده‌ای می‌باشد.
نمای کرتین وال یکی از مشهورترین انواع نماهای شیشه‌ای ساختمان است که در آن هیچ گونه بار اضافی به علت وزن نما بر روی سازه اعمال نمی‌شود و به عنوان یک ساختار مستقل در ساختمان در نظر گرفته می‌شود.
این ویژگی باعث تمایز این سیستم نسبت به سایر انواع نماها می‌شود و به دلیل داشتن ویژگی‌های مطلوب، در بسیاری از پروژه‌های مختلف در سرتاسر جهان استفاده می‌شود. شما می‌توانید جهت برآورد هزینه بازسازی نمای ساختمان و اجرای نمای شیشه‌ای آن با تیم مشاوران ما در عمران دژ تماس بگیرید.
ویژگی‌های نمای کرتین وال
ویژگی اصلی نمای شیشه‌ای کرتین وال که آن را از بسیاری از دیگر نماهای ساختمان متمایز می‌کند، این است که خود این نما ایستا است. نمای کرتین وال ساختمان جداگانه‌ای دارد و تمام وزن شیشه‌ها بر روی سازه‌ی نمای کرتین وال (لامل‌ها) متمرکز می‌شود. به همین دلیل، هیچ بار اضافی به ساختمان اعمال نمی‌شود.
این ویژگی همچنین باعث می‌شود که عواملی مانند باد و باران تنها بر پوسته خارجی ساختمان تاثیر بگذارند و به پوسته داخلی آن آسیبی وارد نکنند. علاوه بر این، سیستم این نما بسیار سبک است، مقاومتی مناسب در برابر عوامل خارجی از خود نشان می‌دهد، سرعت اجرای آن بالاست، و به همراه زیبایی بی‌نظیر، قیمتی مناسب نیز دارد.
انواع نمای کرتین وال
نمای کرتین وال را می‌توان با توجه به فریم شیشه، روش اجرا، و ویژگی‌های ظاهری به دو دسته تقسیم کرد:
نمای کرتین وال فریم لس (Frameless)
این نوع نمای کرتین وال، دارای یک قاب آلومینیومی ویژه است که در پشت شیشه قرار می‌گیرد و آن را از پشت تثبیت می‌کند. برای نصب شیشه در جدار اصلی (لامل) از چسب ویژه و استراکچرال استفاده می‌شود. سپس این لامل‌ها در کناف آلومینیومی قرار می‌گیرند و فضای خالی میان آنها (که بیش از ۲ سانتی‌متر نیست) با استفاده از چسب و لاستیک EPDM پر می‌شود.
در نمای فریم لس، اگر از بیرون ساختمان به نمای شیشه‌ای نگاه کنیم، تنها درزهای بین شیشه‌ها قابل مشاهده هستند و تا حدی به صورت یکپارچه دیده می‌شوند.
نمای بدون فریم نیز به دو دسته U-Channel و Step-Unit تقسیم می‌شود. در U-Channel، از کناف آلومینیومی استفاده نمی‌شود و شیشه‌ها با استفاده از اسپیسرهای مخصوص به هم متصل می‌شوند. این روش هزینه‌های کمتری دارد، اما برای ساختمان‌های با ارتفاع بیش از 20 متر توصیه نمی‌شود.
در روش Step-Unit، شیشه‌ها درون فریم‌هایی با استفاده از لاستیک EPDM نصب می‌شوند که به آنها کاست می‌گویند. این کاست‌ها معمولاً در کارخانه ساخته و پیش‌از اجرا فیکس می‌شوند، بنابراین سرعت اجرای آنها بسیار بالاست. همچنین، به دلیل فیکس شدن شیشه‌ها پیش از نصب در نما، استحکام آنها افزایش می‌یابد و می‌توان از این روش برای ساختمان‌های بلند هم استفاده کرد.
نمای کرتین وال فیس کپ (Face Cap)
در نمای فیس کپ، ابتدا لامل‌ها به صورت افقی و عمودی نصب می‌شوند و سپس شیشه‌ها به طور مستقیم روی آنها قرار می‌گیرند و یک درپوش فشاری آنها را بر روی لامل‌ها نگه می‌دارد. سپس با استفاده از پیچ، یک قطعه زهوار به لامل متصل شده و شیشه در موقعیت خود قرار می‌گیرد، که این کار باعث درزگیری و فاصله‌دهی مناسب بین شیشه‌ها می‌شود.
در نهایت، یک درپوش بر روی زهوار نصب می‌شود که طرح و رنگ آن می‌تواند بر اساس طرح نمای شیشه‌ای متفاوت باشد، اما معمولاً عرض آنها بیش از ۵ سانتی‌متر نیست.
روش‌های اجرای نمای کرتین وال
سیستم کرتین وال از نظر روش ساخت به دو دسته کلی “استیک” (Stick) و “واحد” یا “یونیتایز” (Unitize) تقسیم می‌شود:
روش استیک (Stick)
در این روش اجرای کرتین وال، شیشه و اتصالات آنها به همراه تمامی لامل‌های افقی و عمودی تولید شده و به صورت قطعات به محل پروژه منتقل می‌شوند. تمام مراحل برشکاری و مونتاژ قطعات در کارگاه انجام شده و در نهایت، قطعات روی بدنه ساختمان نصب می‌شوند. در این روش، ابتدا سازه‌های آلومینیومی نصب شده و سپس شیشه‌ها بر روی آنها نصب می‌شوند. این روش سرعت بالاتری دارد و برای ساختمان‌های بلند نیز بسیار کارآمد است.
روش یونیتایز (Unitize)
یونیتایز در لغت به معنای یکپارچه است. علت نام گرفتن این روش این است که نصب کرتین وال در این حالت به صورت یکپارچه و با استفاده از قطعات متفاوت انجام می‌شود.
در این سیستم، برخلاف روش استیک، تمامی عملیات‌ها مانند مونتاژ اتصالات، واشرها، یراق آلات و شیشه‌ها همگی در داخل کارخانه انجام شده و در نهایت، قطعات نما به صورت پانل‌های آماده نصب به محل پروژه انتقال می‌یابند. این پانل‌های آماده به روش هنگینگ (آویزان) در محل مشخص شده نصب می‌شوند.
نکته مهم در این روش این است که تمامی پروفیل‌ها به صورت جفت مکمل (نر و ماده) ساخته می‌شوند؛ به عبارت دیگر، هر دو پروفیل که در کنار هم قرار می‌گیرند، یکی نری و دیگری ماده است، تا در زمان نصب در هم چفت شده و به شکل یک پروفیل یکپارچه شوند.
سرعت نصب بالا، امکان کنترل کیفیت، و استحکام بالا از مهم‌ترین مزایای این روش محسوب می‌شوند.
نحوه اجرای سیستم کرتین وال
در گام اول اجرای نمای کرتین وال، برای مشخص شدن نقشه‌های اجرایی و نقاط مبنا، سطح نما با استفاده از دوربین نقشه‌برداری بررسی می‌شود. سپس براکت‌های فلزی بر روی اسکلت نصب شده و لامل‌های عمودی با استفاده از نبشی‌های آلومینیومی روی براکت‌ها نصب و رگلاژ می‌شود.
برای جلوگیری از تشکیل پیل الکتریکی و خوردگی، استفاده از لاستیک‌های دی الکتریکال بین براکت آهنی و نبشی آلومینیومی ضروری است. سپس، لامل‌های افقی نیز برای افزایش صلبیت زیرسازی در نقاط آکس‌ها نصب می‌شوند تا شیشه‌ها به درستی در جای خود قرار گیرند.
لامل‌های افقی و عمودی با استفاده از لقمه‌های آلومینیومی با پیچ بر روی اعضای عمودی نصب می‌شوند، سپس اعضای افقی داخل آنها چفت می‌شوند.
شیشه‌هایی که در سیستم کرتین وال استفاده می‌شوند، معمولاً به صورت دوجداره هستند که شامل دو لایه شیشه و یک لایه جداکننده آلومینیومی است. لایه جداکننده دارای ماده رطوبت گیری مانند سیلیکاژل است و ضخامت شیشه در کل بین ۱۸ تا ۴۰ میلی‌متر متغیر است.
جمع بندی نهایی
نمای کرتین وال با استفاده از سیستم‌های استیک و یونیتایز، یکی از پرکاربردترین و پیشرفته‌ترین روش‌ها در طراحی و نمایش ساختمان‌هاست. این سیستم، با ویژگی‌هایی همچون سرعت بالا در نصب، کنترل کیفیت، و استحکام بالا، توانسته است تبدیل به یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها در صنعت ساختمانی شود.
از طراحی شیشه‌های دوجداره با لایه جداکننده آلومینیومی و ماده رطوبت گیری گرفته تا نصب اجزای آلومینیومی با لحیم‌کاری و مهندسی دقیق، این روش نه تنها زیبایی و ارتقای ظاهری ساختمان را به ارمغان می‌آورد بلکه عملکرد و عمر مفید ساختمان را نیز بهبود می‌بخشد.
بدون دیدگاه