اسکلت بندی چیست؟

اسکلت بندی چیست؟

اسکلت بندی چیست؟

اسکلت بندی ساختمان، تعیین کننده ساختار و استحکام آن می باشد. بدون وجود اسکلت، ساختمان ها در چند ثانیه به تپه هایی از خشت و خاک تبدیل خواهند شد.

به طور کلی سه نوع اسکلت متداول برای ساختمان سازی داریم:

• فلزی
• بتنی
• چوبی

می توان گفت اسکلت بندی در ساختمان سازی به دو دسته سبک و سنگین تقسیم می شود که بر مبنای استحکام و وزن اسکلت هستند. اسکلت بندی سبک به اسکلت های فلزی و چوبی سبک و اسکلت بندی سنگین به اسکلت های بتنی و فلزی و چوبی سنگین طبقه بندی می شود. هرکدام از این نوع اسکلت بندی کاربردها، مزایا و معایبی دارد که در ادامه به معرفی آن ها خواهیم پرداخت و مزایا و معایب هرکدام را بیان خواهیم کرد.

اسکلت چوبی

تصمیم گیری در رابطه با انتخاب اسکلت بندی به شرایط آب و هوایی و جغرافیایی نیز بستگی دارد. به طوری که در کشورهای آمریکای شمالی، کشورهای شمال اروپا و کشور استرالیا اکثراً از اسکلت چوبی سبک استفاده می شود. استحکام اسکلت های سبک به واسطه حضور پنل های سفت (کامپوزیت تخته سه لا) درون آن ها است.

این پنل ها تمام یا قسمتی از دیوارها را پوشش می دهند. در کشورهای یاد شده، معمولاً برای ساخت موارد زیر از اسکلت چوبی استفاده می شود:

• اسطبل ها
• ساختمان های تجاری کم ارتفاع و ساختمان های اقتصادی
• گاراژ کامیون ها
• ساختمان های کشاورزی
• محل نگهداری از قایق ها
• ساختمان های تفریحی

معمولاً برای ساختمان های کوچک، اسکلت های چوبی را به کار می برند؛ چرا که چوب ارزان قیمت، سبک و شکل پذیر است و برای حمل و نقل و یا ساختمان سازی با استفاده از آن به وسایل و تجهزات سنگین نیازی نیست. از معایب آن نیز می توان به استحکام پایین در برابر آتش سوزی، طوفان و بلایای طبیعی اشاره کرد و به همین دلیل در گذشته بیشتر از این نوع اسکلت استفاده می شد و هم اکنون استفاده کمتری دارد و بیشتر برای ساخت خانه در مناطق ویلایی یا خانه های یک طبقه استفاده می شود.
در گذشته از روشی به نام اسکلت بندی چوبی بالونی استفاده می شد. امروزه این روش مورد استفاده قرار نمی گیرد، چرا که در آن از تیرهای چوبی بلند و پهنی استفاده می شد که معایبی را در بر داشتند.

از میان این معایب می توان به وزن زیاد، پایین آوردن تحمل وزن بنا، آتش زا بودن و دشوار بودن جا به جایی و حمل و نقل اشاره کرد. در حال حاضر در جایی که قرار باشد از اسکلت چوبی استفاده شود، از روش سکویی استفاده می شود.

چرا که اجزای تشکیل دهنده ی آن سبک تر، کوتاه تر و مقاوم تر هستند..

اسکلت فلزی

در کشور ما معمولاً اسکلت بندی فلزی و اسکلت بندی بتنی به کار گرفته می شود که هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند. این استاندارد سال هاست که برای ساخت سازه های شهری جا افتاده است و این دو نوع اسکلت بندی در دنیا هم جزو مهمترین انواع اسکلت ساختمان هستند.
تصمیم گیری درباره نوع اسکلت بندی ساختمان بر عهده مهندس محاسب است. او تصمیم گیری در این رابطه را بر پایه مواردی نظیر شرایط آب و هوایی محل ساختمان، عوامل اقتصادی، شرایط اجرا، کیفیت اجرا، شرایط فنی سازه و درخواست کارفرما انجام می دهد. انتخاب اسکلت بندی از اهمیت بالایی برخوردار است.

اسکلت فلزی، که آن را با نام سازه فلزی یا اسکلت فولادی هم می شناسند، از مجموعه ای از اعضای باربر ساخته شده از ورق فلزی یا نیم رخ های فولادی تشکیل شده است که به وسیله اتصالات به یکدیگر متصل شده اند.

از آن جایی که پیشرفت های زیادی در روش تولید نیم رخ و یا به عبارتی پروفیل های فولادی صورت گرفته است، این عوامل اکثراً رفتار مطلوبی در سازه از خود بروز می دهند.

اتصالات متداول در سازه های فلزی عبارتند از:

• اتصالات جوشی
• اتصالات سازه های فلزی پیچ و مهره ای
• اتصالات پرچی (که می توان گفت تقریباً در همه جا منسوخ شده است).