ژاکت فلزی یا فولادی چیست؟
مقاوم سازی با ژاکت فولادی روشی است که در آن، ورق های فولادی به کمک چسب های مخصوص روی عناصر و سازه های بتنی سازه متصل می شوند. در این روش قسمت‌های فولادی اضافه شده و المان اصلی، یک سازه کلی را تشکیل داده و با هم عملکرد یکپارچه دارند.
ژاکت فولادی و مقاومت مکانیکی آن
ژاکت فولادی و مقاومت مکانیکی آنتکنیک مقاوم سازی با ژاکت فولادی روشی مؤثر برای افزایش میزان مقاومت و استحکام سازه است. ژاکت فولادی نه تنها استحکام کافی را فراهم می کند، بلکه از تخریب بخش بتنی نیز جلوگیری می کند.
این متد، روشی بسیار مؤثر برای رفع نواقصی از جمله مقاومت برشی ناکافی و ضعف اتصال میلگردهای طولی در موقعیت بحرانی است. در عمل، استفاده از نوار‌ها و زاویه های فولادی، متداول ترین تکنیک مقاوم سازی هستند.
مقاوم سازی با ژاکت فولادی به بازیابی استحکام سازه، افزایش میزان شکل پذیری و افزایش ظرفیت جذب انرژی توسط ستون‌ها کمک می کند. بنابراین روش مقاوم سازی با ژاکت فلزی در مقاوم سازی ستون‌ها بسیار مؤثر است.
همچنین ژاکت فولادی به افزایش مقاومت خمشی و افزایش میزان انعطاف پذیری ستون‌های دارای وصله پوششی (قسمت‌هایی که روی هم هستند) کمک می کند. بنابراین این روش می تواند عملکرد عرضی ستون ها را به شدت بهبود بخشد.
به طور کلی تکنیک مقاوم سازی با ژاکت فلزی در ساختمان های بتنی منجر به افزایش مقاومت برشی اجزای سازه و افزایش شکل پذیری خمشی قسمت های بتنی آن می شود. این تکنیک در مواردی انجام می شود که افزایش سطح مقطع عرضی اجزا جایز نسیت. همچنین این روش وزن زیادی را به سازه اضافه نمی کند.
ضرورت مقاوم سازی ستون ها با ژاکت فولادی
ستون های بتنی، مهم ترین قسمت باربر در ساختمان هستند و به عنوان یکی از اجزای اصلی در ساختمان های مختلف شناخته می شوند. با افزایش سن ساختمان، دوام و استحکام ستون ها به شدت کاهش می یابد.
به طور کلی میزان استحکام و سختی ستون به دلیل نقص یا ایجاد تغییر مدام در میزان بار سازه و محیط، کاهش یافته و ناکافی می شود. شکست و تخریب ستون های بتنی به صورت ناگهانی رخ می دهد و به راحتی می تواند حوادث جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. بنابراین مهم است که به وضعیت ستون های بتنی توجه شود.
در نتیجه تقویت کردن ستون های بتنی معیوب و ضعیف، یک کار ضروری است. مهم ترین هدف مقاوم سازی ساختمان بتنی با ژاکت فولادی، افزایش میزان ظرفیت لرزه‌ای سازه (در برابر زلزله) است.
بسته به نوع ژاکتی که برای مقاوم سازی سازه استفاده می شود، می توان به افزایش استحکام و سختی سازه و بهبود میزان شکل پذیری اجزای آن یا ترکیبی از هر دو دست یافت. در مواردی که اتصال تیر و ستون در ساختمان های بتنی، قوانین شکل پذیری را رعایت نکرده اند از ژاکت های فولادی در پیرامون آن ها استفاده می شود.
اتصال این ورق ها با جوشکاری و به وسیله بولت انجام می شود تا بتوانند لنگرهای خمشی و نیروهای برشی را تحمل کنند. محصور کردن ستون های بتنی با این ورق ها نیز از خرد شدن آنها جلوگیری کرده و مقاومت ستون ها و تیرهای بتنی را در برابر نیروهای فشاری بالا می برد.
استفاده از تکنیک مقاوم سازی با ژاکت فولادی برای تقویت مجدد ستون های بتن آرمه
تکنیک مقاوم سازی با ژاکت فولادی در ستون های بتن آرمه زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که میزان بارهای وارده به ستون افزایش یابد. همچنین در این موارد افزایش سطح مقطع ستون نیز مجاز نیست. محصور کردن و پوشاندن ستون های بتن آرمه با ژاکت های فولادی، یک روش مؤثر برای افزایش میزان استحکام کلی سازه است.
تکنیک مقاوم سازی با ژاکت فلزی نه تنها محصور شدگی کافی را فراهم می کند، بلکه از تخریب سازه بتنی نیز جلوگیری می کند. همان طور که قبلاً نیز اشاره شد تخریب سازه بتنی دلیل اصلی شکست اتصالات و در نهایت کمانش میلگردهای طولی است.
اصلی که در پس تکنیک مقاوم سازی با ژاکت فولادی وجود دارد این است که ژاکت فولادی باید به عنوان یک تقویت کننده محصور غیر فعال عمل کند. این تکنیک مقاوم سازی به طور گسترده به عنوان یک روش مؤثر برای افزایش میزان ظرفیت برشی و شکل پذیری تیر ها و ستون ها در سازه های مختلف استفاده می شود.
فرآیند مقاوم سازی با ژاکت فلزی
فرآیند مقاوم سازی ساختمان بتنی با ژاکت فولادی دارای مراحل مختلفی است. این مراحل به صورت خلاصه در ادامه ذکر شده اند:
- حذف پوشش بتنی.
- تمیز کردن میله های فولادی با استفاده از برس های سیمی یا با روش کمپرسور شن و ماسه.
- پوشش دهی سطح میله های فولادی با مواد اپوکسی (رزینی). این کار به منظور جلوگیری از خوردگی میله ها انجام می گردد.
- نصب ژاکت فولادی با ابعاد و ضخامت مورد نیاز. این کار بر اساس طرح داده شده و با در نظر گرفتن فضای کافی برای ایجاد منافذی بین ستون بتنی و ژاکت فلزی انجام می شود. این منافذ با استفاده از چسب اپوکسی پر می شوند. مواد اپوکسی برای ایجاد اتصال مورد نیاز بین ستون بتنی و ژاکت فلزی مورد استفاده قرار می گیرند.
- مقاوم سازی با ژاکت فلزی بسته به مورد می تواند به صورت دور پیچ، تسمه ای یا نوار V شکل و یا موضعی باشد.
- در نهایت فضای میانی سطح بتنی و ژاکت فولادی با چسب اپوکسی مخصوص پر می گردد.
به طور کلی سیستم بتنی با ژاکت فولادی به صورت ورق سرتاسری و یا ورق های عرضی منقطع اجرا می‌شود. در روش ورق های منقطع، سطح ستون‌ها با صفحات فولادی با فواصلی که توسط محاسب برآورد می‌شود پوشانده شده و فاصله میانی آنها به کمک چسب اپوکسی پر می شود.
این در حالیست که در روش سرتاسری، از یک ورق فولادی در سرتاسر ارتفاع ستون بهره گرفته می‌شود. در هر دو روش نبشی های L شکل در گوشه های سطح مقطع قرار داده شده و تسمه به صورت عرضی یا صفحات فولادی پیوسته به روی آنها متصل می‌گردد و این اتصال به کمک چسب اپوکسی تامین می‌گردد.
بدون دیدگاه