نظارت بر اجرای ساختمان ها با اسکلت فلزی
اهم نکات نظارتی در سازه های ساختمانی فولادی
در اجرای ساختمان با اسکلت فولادی لازم است کلیه اصول اجرایی مندرج در مباحث مقررات مرتبط با این نوع ساختمانها از جمله مباحث دهم و یازدهم مقررات ملی ساختمان و مدار فنی و جزییات ارائه شده در نقشه های مصوب سازه رعایت شود.نظر به اشکالات متداول در اجرای این ساختمان ها موارد حائز اهمیت که لازم است توسط مجریان ساختمان و مهندسین ناظر بیشتر مورد توجه واقع شوند در این مجموعه آمده است.
نکات عمومی
1- لازم است قبل از ارائه برگه شروع به کار از سوی مهندس ناظر به مجری یک نسخه اصل از نقشه های معماری، سازه، تاسیسات مکانیکی و برقی ممهور به مهر طراحان مندرج در پروانه و اسکن شده توسط شهرداری از سوی مالک یا مجری به مهندس ناظر ارائه گردد.
2- لازم است نقشه ها از جنبه های مختلف فنی، کامل بودن جزییات و همخوانی نقشه ها با یکدیگر به خصوص انطباق نقشه های سازه با معماری و تطابق سازه نگهبان با شرایط همجواری ها توسط مهندس ناظر کنترل شود.
3- ایرادهای احتمالی نقشه توسط مهندس ناظر به مالک یا مجری جهت مراجعه به محاسب و رفع یا تکمیل نواقص انجام شود.
4- لازم است هرگونه تغییر یا اصلاح نقشه در هر مرحله از اجرای ساختمان به تایید طراح سازه مندرج در پروانه برسد و به مراجع صدور پروانه گزارش شود.
5- کلیه مراحل احداث ساختمان باید توسط عوامل اجرایی ذیصلاح، مجرب و دارای دانش کافی انجام شود.
6- لازم است زونکن کارگاهی شامل حداقل مدارک لازم از جمله نقشه های مصوب چهار رشته، جواز ساختمان، یک نسخه از کلیه آزمایشات مصالح، هرگونه تاییدیه از مشاور، دستورکارها و…در دفتر کارگاه نگهداری شود.
7- لازم است مهندس ناظر بر فرایند جمع آوری، ایمن سازی انشعابات گاز، آب و برق توجه نموده و تخریب ساختمان پس از تعیین تکلیف آنها انجام شود.
8- لازم است ضمن بازدید از ملک قدیمی قبل از تخریب وجود یا عدم وجود درز انقطاع مابین ساختمان در دست احداث و همجواریها مورد بررسی قرار گرفته و صورتجلسه گردد.توجه شود در صورت وجود درز انقطاع ساختمان همسایه، لازم است درز انقطاع ساختمان جدید به آن اضافه شود.
9- درصورت عدم وجود هرگونه همجواری ضروریست موقعیت ملک و ساختمان توسط نقشه بردار ذیصلاح مشخص گردد.
10- چنانچه به هر دلیل سطوح بیرونی دیوار در مجاورت درز انقطاع نیاز به نازک کاری داشته باشد، بدیهی است ابعاد درز انقطاع پس از نازک کاری دیوارها ملاک عمل خواهد بود.
11- لازم است در اجرای ساختمان به استفاده از مصالح ساختمانی استاندارد توجه شود.
12- بازدید از تیرکها و خطوط برق اطراف ساختمان به جهت رعایت مسائل ایمنی در هنگام استقرار جرثقیل و نصب اسکلت و اعلام احتمال خطر به مجری و شهرداری
13- بر اساس بند 10-4-4-1 مقررات ملی ساختمان لازم است هرگونه برشکاری، مونتاژ و جوشکاری به منظور ساخت اسکلت در کارخانه سرپوشیده و مجهز و توسط استادکاران و کارگران ماهر زیر نظر متخصص فن انجام شود.
14- لازم است پس از انتخاب کارخانه ساخت اسکلت توسط مالک یا مجری، مهندس ناظر از کارخانه بازدید به عمل آورده و صلاحیت کارخانه ساخت اسکلت را از لحاظ فضای مناسب، تجهیزات، پرسنل و رزومه کارخانه مورد بررسی قرار دهد.
15- اهم نکات فنی و ایمنی مطابق با مقررات ملی ساختمان که در مرحله ساخت و نصب مد نظر مهندسین ناظر میباشد باید طی دستور کار در اختیار مجری ساختمان قرار داده شود و مجری را ملزم نمود که موارد را در قرارداد ساخت و نصب اسکلت درج نماید و یا به طریق مقتضی به اطلاع پیمانکار ساخت اسکلت برساند.
16- کنترل پلان استقرار ساختمان، تعیین محل دقیق استقرار صفحه ستونها، ستونها و ترازها (ترجیحاً توسط نقشه بردار) الزامیست.
17- مجری باید یک نسخه از نقشه های که توسط کارخانه ساخت اسکلت بر اساس نقشه های مصوب سازه و معماری تهیه شده است را در اختیار مهندس ناظر قرار دهد.
18- مجری باید از پروفیل ها و مصالح فولادی استاندارد جهت ساخت اسکلت استفاده نماید.
19- لازم است قبل از شروع به ساخت اسکلت، آزمایشگاه ذیصلاح جوش مورد تایید سازمان نظام مهندسی و دارای پروانه از وزارت راه و شهرسازی توسط مجری انتخاب و ضمن عقد قرارداد به منظور کنترل های لازم به کارخانه معرفی گردد.
20- لازم است مهندسین ناظر به طور ادواری به کارخانه مراجعه نموده و از کمیت و کیفیت ساخت اسکلت مطلع شوند.
21- محافظت قطعات فولادی در برابر خوردگی باید توسط کارخانه متناسب با نوع کاربری ساختمان و شرایط جوی بر اساس بند10-4-5 مبحث دهم مقررات ملی انجام شود.
22- به جز حالتهایی که در مدارک طرح و محاسبه به عنوان شرط خاص قید شده باشد، کلیه سطوحی که در فاصله 50 میلیمتری از محل هر جوش کارگاهی قرار میگیرند، باید از موادی که به جوشکاری صدمه میزند و یا در حین جوشکاری گازهای سمی و مضر تولید میکند، کاملاً پاک شود. قبل از جوشکاری باید رنگ کارخانه ای از روی سطوحی که جوش انجام میگیرد، توسط برس سیمی کاملاً برطرف و پاک گردد. (بند 10-4-5-4 قسمت ش مبحث دهم مقررات ملی)
23- صفحاتی که قرار است در اتصالات اصطکاکی روی هم قرار گیرند نباید رنگ شوند، فقط به لایه ای در حد 20 میکرون به عنوان رنگ انبارداری نیاز می باشد (جدول 10-4-5 مبحث دهم مقررات ملی)
24- در نصب اسکلت باید دقت نمود تا ستون ها در موقعیت نشان داده شده در نقشه های سازه در محدوده رواداریهای مجاز نسبت به صفحه ستونها نصب شوند (بند 10-4-6 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان)
25- تیرها باید حتی المقدور در آکس ستونها نصب شوند.
26- پایداری سازه در هنگام نصب همواره باید مد نظر قرار گیرد.قبل از اطمینان از پایداری مرحله اول اسکلت نباید مجوز نصب مرحله دوم صادر شود. لذا تا تامین پایداری و ایجاد وضعیت مطمئن برای مقاومت در برابر بارهای جانبی نباید مجوز نصب ستون های مرحله بعدی و حتی مجوز اجرای سقف ها صادر شود.
27- قرارداد ساخت و نصب اسکلت فیمابین کارفرما و کارخانه ساخت اسکلت باید به گونه ای تنظیم شود که تایید جزییات مرحله نصب پس از اجرای هر سقف و امکان حضور دستگاه نظارت و تیم آزمایشگاه ذیصلاح در داخل ساختمان میسر گردد.
28- بر اساس بند 10-2-9-9 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران “درصورتی که میل مهارهای کف ستونها از آرماتورهای آجدار ساخته میشوند، در تعیین مقاومتها، سطح مقطع اسمی ناحیه رزوه شده (که پس از براده برداری کوچکتر از قطر اسمی آرماتور خواهد شد) ملاک محاسبه خواهد بود”. لذا لازم است قطر میلگرد پس از رزوه صراحتاً در نقشه های سازه مشخص شود. در صورت وجود هرگونه ابهام لازم است از محاسب پروژه استعلام به عمل آید.
کنترل جوش ها
1- بعد و طول جوشها از لحاظ هندسی باید منطبق بر جزییات نقشه های سازه مصوب باشد
2- در صورت طراحی ستونها صرفاً با ورق به اشکال مختلف مانند باکس، H ، صلیبی و … ضروریست جوشهای طولی ورقهای تشکیل دهنده ستونها به صورت پیوسته اجرا شوند.
3- درصورت طراحی تیرها به صورت تیر ورق در قابهای خمشی لازم است جوش اتصال ورق جان به بالها به صورت پیوسته انجام شوند (تامین فشردگی مقطع).
4- جوشهای اتصالات تیر به ستون در مجاورت ساختمانهای همسایه باید به دقت اجرا و کنترل شود. اتصال بادبندها به تیر و ستون باید در آکس مرکز اتصال انجام شود که در اینصورت جوشکاری و کنترلهای لازم در مجاورت ساختمان همسایه نیز امکانپذیر خواهد شد.
5- در صورت طراحی ستونها با پروفیل و ورق تقویتی، پیوستگی جوش ورق تقویتی ستونها در محل اتصال گیردار تیر به ستون بسیار حائز اهمیت بوده و باید به طور دقیق با جزییات نقشه های سازه انطباق داده شود.
درصورت عدم اجرای جوش اتصال ورق تقویتی ستون بر روی پروفیل انتقال کوپل نیرو به پروفیلهای ستون انجام نشده و گیرداری اتصال مفهوم نخواهد داشت
6- انتخاب الکترود باید مطابق با مشخصات مندرج در نقشه ها صورت گیرد.در صورت عدم وجود این مشخصات در نقشه های سازه لازم است نوع الکترود از محاسب پروژه استعلام گردد.در صورت استفاده از الکترودهای قلیایی کم هیدروژن مانند E7018 به کار گیری گرمکن (مرکزی و سیار) به منظور حذف رطوبت غلاف الکترود الزامیست.
7- تعداد و نوع آزمایشات جوش باید بر اساس ضوابط جدول 10-4-1 مبحث دهم مقررات ملی توسط آزمایشگاه ذیصلاح انجام شود.قرارداد فیمابین مجری و آزمایشگاه باید با درنظر گرفتن ملاحظات جدول مذکور منعقد گردد.
8- براساس ضوابط جدول10-4-1 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان لازم است کلیه جوشها مورد بازرسی چشمی قرار گیرند. بنابراین وجود هرگونه گل جوش بر روی جوشها نه تنها نشانگر عدم انجام آزمایشات فرا صوت و رنگ نافذ می باشد بلکه گواه آنست که حتی بازرسی چشمی نیز انجام نشده است. لازم است گل جوش پس از سرد شدن توسط جوشکار زدوده شود و سپس کنترلهای لازم صورت گیرد.
9- مهندس ناظر باید کامل بودن آزمایشات جوش و گزارشات آن را با توجه به بندهای 7 و 8 فوق کنترل نماید و در صورت مشاهده هرگونه نقص اطلاع رسانی لازم را به مجری، آزمایشگاه، سازمان نظام مهندسی و شهرداری انجام دهد.
10- لازم است گزارش آزمایشات جوش در کارخانه، قبل از حمل اسکلت به محل پروژه توسط ناظر کنترل شود.
11- با توجه به اهمیت جوشهای شیاری لازم است در اجرای این نوع جوش موارد زیر مد نظر قرار گیرد:
– آماده سازی لبه و اجرای کونیک مطابق نقشه
– تامین ریشه جوش کافی به منظور اجرای صحیح جوشکاری
– اجرای صحیح مراحل جوشکاری از جمله اصلاح ریشه شامل سنگ زدن پشت جوش و جوشکاری مجدد که این مورد عمدتاً برای اتصال ورقهای زیرسری مورد استفاده قرار میگیرد و نیز اجرای تسمه پشت بند، پشت درز جوش که معمولاً این مورد برای اجرای ورقهای رو سری به کار میرود.
– توجه به انتخاب صحیح الکترود با توجه به نکات فنی مندرج در نقشه های مصوب سازه
بادبندها
1- از پروفیل های مستعمل و یا مقاطع ساخته شده از ورق خم شده و پروفیلهای غیر استاندارد که ابعاد هندسی و مشخصات مکانیکی متفاوت با نقشه های سازه دارند نباید استفاده شود.
2- فواصل بست های بادبندها باید مطابق با نقشه های سازه باشد.
3- ابعاد و هندسه ورق اتصال بادبند به سازه باید علاوه بر انطباق با نقشه های سازه، با در نظر گرفتن زاویه استقرار بادبند در هر دهانه برشکاری و نصب گردد در این خصوص لازم است تقارب محورهای طولی اعضا در یک نقطه رعایت شود. بدین منظور توصیه میشود نقشه های کارگاهی (Shop Drawing) تهیه شود.
4- قبل از اجرای بولت ها و صفحه ستونها باید از عدم تداخل ورق اتصال بادبندها با بولتها و سخت کننده ها اطمینان حاصل شود و درصورت بروز چنین شرایطی دستورکار مناسب از محاسب پروژه اخذ گردد.
5- لازم است ضابطه بند10 -3-11-3 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان مبنی بر ایجاد فاصله 2t از خط تکیه گاهی ورق اتصال در قابهای مهاربندی ویژه رعایت شود.
6- از به کار بردن وصله در طول عضو قطری باید حتی المقدور خودداری شود. در صورت لزوم وصله باید بتواند تمام ظرفیت عضو را به صورت اتصال پوششی و یا به صورت مستقیم و با جوش شیاری با نفوذ کامل انتقال دهد. وصله اجزای قطری نباید در یک مقطع قرار گیرند.
وصله جوش سر به سر پروفیل بادبند فاقد اتصال پوششی
برش نامتناسب ورق اتصال بادبند بدون توجه به زاویه استقرار بادبند
عدم ایجاد جوش افقی ورق بادبند به صفحه ستون
عدم رعایت فاصله 2t مغایر با بند 10-3 -11 -3 مبحث دهم مقررات ملی
7- نصب ورقهای رو و پشت در اتصال میانی بادبندهای ضربدری الزامیست.
8- سخت کننده های جان تیرها در بادبندهای 7 و 8 و بادبندهای واگرا باید مطابق نقشه های سازه اجرا شوند.
9- اندازه دقیق طول تیر پیوند در مهاربندهای واگرا باید در نقشه های سازه ذکر شده باشد و اجرای قاب مهاربندی بر آن اساس انجام شود.
سقف ها
سقف ها در اسکلت های فولادی به طور معمول از انواع زیر هستند:
سقف های تیرچه بلوک با بلوکهای سفالی یا بتنی
سقف های تیرچه بلوک با بلوکهای پلی استایرن
سقف های تیرچه بلوک با تیرچه های کرمیت
سقف های مختلط بتن و تیرچه فولادی (Composite)
سقف های مختلط عرشه فولادی (Steel Deck)
[سقف های تیرچه بلوک با بلوک های سفالی، بتنی و یا پلی استایرن]
1- تیرچه ها باید استاندارد باشند و مشخصات آن باید منطبق بر استاندارد ملی ایران به شماره 1-2902 باشد.
2- با توجه به تفاوت وزنی بلوکهای مورد استفاده در سقفهای تیرچه بلوک استفاده از انواع بلوکهای سفالی، بتنی یا پلی استایرنی باید در تطابق با نقشه های سازه باشد.
3- اجرای میلگردهای اوتکا در تکیه گاه تیرچه الزامیست.
4- اجرای میلگردهای ممان منفی در تکیه گاه هر یک از تیرچه ها مطابق نقشه های سازه الزامیست.
5- بر اساس استاندارد حداقل عرض پاشنه تیرچه ها در صورت استفاده از بلوکهای سفالی یا بتنی باید 12سانتیمتر و در صورت استفاده از بلوکهای پلی استایرن باید 14 سانتیمتر باشد.
6- اولین زیگزاگ تیرچه تا حد امکان باید به تکیه گاه تیرچه نزدیک باشد.
7- فواصل جوشهای اتصال زیگزاگ ها به میلگردهای طولی نباید از 20 سانتیمتر بیشتر باشد.
8- به منظور تامین عملکرد دیافراگم سقف، میلگردهای حرارتی، میلگردهای ممان منفی و میلگردهای اوتکا باید از روی بال فوقانی تیرهای اصلی عبور نمایند و بتن رویه باید سطح بالایی تیرهای اصلی را در بر گیرد. بدین منظور در صورتیکه ارتفاع تیرهای اصلی از ضخامت سقف سازهای بیشتر باشد لازم است ضمن کسب مجوز کتبی از محاسب پروژه، با اجرای نشیمن در جان تیر اصلی، تیرچه ها را بالاتر از تراز بال زیرین تیرهای اصلی مستقر نمود.
9- مشخصات بلوکهای پلی استایرن مورد استفاده در سقفهای تیرچه بلوک باید منطبق بر ضوابط استاندارد ملی ایران به شماره 11108 باشد. در این استاندارد ابعاد هندسی، نوع ماده کُندسوز، مقاومت بلوک تحت بار حین اجرا و چگالی ماده پلی استایرن ذکر شده است.
10- بر اساس ضوابط استاندارد ملی ایران به شماره 11108 ،باید سطوح زیرین سقف های تیرچه بلوک با بلوک های پلی استایرن به منظور محافظت بلوکها در برابر حریق با رابیتس و اندود گچی یا صفحات گچی حداقل به ضخامت 1.5 سانتی متر پوشش داده شود. رابیتس باید با اتصالات مکانیکی یا مفتول های فلزی به تیرچه متصل شده باشد.
11- به منظور اجرای سقف کاذب لازم است با روشهای اصولی امکان اجرای آهن کشی سقف کاذب میسر گردد. بدین منظور معمولاً قبل از بتن ریزی سقف میلگردهایی به شکل عصایی به تعداد و به طول کافی به صورت آویز پیش بینی می شود. شکستن تیرچه ها و بتن اعضای سازه به منظور ایجاد اتصال به هیچ وجه مجاز نمی باشد.
سقف های تیرچه بلوک کرمیت
1- جزییات مقاطع تیرچه های کرمیت و اتصال تیرچه ها به تیرهای اصلی باید منطبق بر نقشه های مصوب سازه باشد.
2- با توجه به اینکه به طور معمول فواصل تیرچه های کرمیت بیشتر از تیرچه های خرپایی ساخته شده از میلگرد می باشد لازم است بلوک پلی استایرن مورد استفاده از چگالی و استحکام کافی در برابر بارهای حین اجرا مطابق ضوابط استاندارد 11108 ایران برخوردار باشد.
3- به منظور تامین ضابطه بند 9-14-6-2-1 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان مبنی بر رعایت حداقل عرض جان بتنی تیرچه برابر با 10 سانتیمتر لازم است حداقل عرض پاشنه تیرچه ها در صورت استفاده از بلوکهای سفالی یا بتنی 12سانتیمتر و در صورت استفاده از بلوک های پلی استایرن 14 سانتیمتر باشد.
4- سطوح زیرین تیرچه های کرمیت باید با استفاده از پوشش های مناسب در برابر خوردگی محافظت شوند.
5- رعایت ضوابط بندهای 10 و 11 تیرچه های خرپایی ساخته شده از میلگرد در مورد تیرچه های کرمیت نیز الزامیست.
6- با توجه به اینکه تیرچه های کرمیت به طور معمول بدون شمع بندی اجرا میشوند، لذا همواره باید تدابیر لازم به منظور جلوگیری از کمانش جانبی عضو فوقانی تیرچه ها تحت بارهای حین اجرا و قبل از گیرش بتن توسط محاسب پیش بینی شده و نوع و فواصل قیدهای عرضی در نقشه های سازه ذکر شود. توجه شود پس از بتن ریزی کمانش جانبی یال فوقانی قابل رویت نخواهد بود. به منظور ایجاد مهار جانبی یال فوقانی تیرچه کرمیت حداقل توصیه شده است که میلگردهای فوقانی کلاف عرضی سقف به عضو فوقانی تیرچه ها جوش شود.
7- لازم است انتهای ورق زیرین تیرچه در تکیه گاه به طول حداقل 5 سانتیمتر و بعد حداقل 3 میلیمتر به پروفیل فولادی تکیه گاه جوش شود. یال فوقانی تیرچه نباید به تکیه گاه جوش شود.
سقف های مختلط بتن با تیرچه فولادی (Composite)
1- جزییات مقاطع تیرچه ها، اتصالات آنها به تیرهای اصلی و جزییات قالببندی و اجرای دال رویه باید منطبق بر نقشه های سازه باشد.
2- با توجه به اینکه سقفهای مرکب با دو روش طراحی و اجرا میشوند (با و بدون شمع بندی) و هر یک از روشها در طراحی مقاطع سازه تاثیر گذار هستند، لذا لازم است حتماً نیاز و یا عدم نیاز به شمع بندی توسط محاسب سازه در نقشه های سازه ذکر شود و اجرای سقف بر این اساس انجام گردد.درصورت مسکوت بودن، لازم است موضوع توسط مجری از محاسب استعلام گردد.
3- نوع برشگیرها، تعداد و جهت قرارگیری برشگیرها و محلهایی که لازم است برشگیر بر روی آن نصب شود (تیرچه ها، تیرهای فرعی و تیرهای اصلی) باید در نقشه های سازه ذکر شده باشد و اجرای آن بر اساس نقشه ها انجام شود.
سقف های مختلط عرشه فولادی (Steel Deck)
1- جزییات مقاطع تیرچه ها، اتصالات آنها به تیرهای اصلی، جزییات عرشه فولادی، آرماتوربندی و اجرای دال رویه باید منطبق بر نقشه های سازه باشد.
2- جزییات هندسه عرشه فولادی اعم از گام شیارهای ورق، ضخامت ورق و ابعاد هندسی آن باید در نقشه های سازه ذکر شده باشد و اجرای آن بر اساس نقشه ها انجام شود.
3- مجری باید عرشه فولادی مورد نظر را از بین تولیدکنندگان عرشه فولادی دارای گواهینامه فنی از مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی انتخاب و خریداری نماید. با توجه به تفاوت نقش برجستگی های موجود بر روی ورقهای عرشه فولادی تولیدکنندگان مختلف که منجر به تفاوت در چسبندگی بتن و فولاد میگردد براساس آیین نامه ASCE و SDI لازم است کلیه تولیدکنندگان عرشه فولادی نسبت به انجام آزمایشات لازم اقدام و تاییدیه های لازم را از مراجع قانونی اخذ نمایند.
4- درصورتیکه مشخصات فنی یا هندسی عرشه فولادی خریداری شده مغایر با جزییات مندرج در نقشه های سازه باشد لازم است مشخصات جدید به تایید محاسب پروژه برسد.
5- نوع برشگیرها، تعداد برشگیرها و محلهایی که لازم است برشگیر بر روی آن نصب شود (تیرچه ها، تیرهای فرعی و تیرهای اصلی) باید در نقشه های سازه ذکر شده باشد و اجرای آن بر اساس نقشه ها انجام شود.
6- حداقل ضخامت ورق های عرشه فولادی 0.8 میلی متر و ارتفاع پروفیل ورق نباید از 7.5 سانتی متر بیشتر باشد.
7- درصورت استفاده از گلمیخ سرپهن به عنوان برشگیر لازم است جوش اتصال به صورت 360 درجه پیرامون گلمیخ را دربر گرفته و از کیفیت مطلوبی برخوردار باشد. علاوه بر بازدید عینی باید آزمایش خم گلمیخ تحت زاویه 30 درجه نسبت به راستای قائم مطابق نشریه شماره 228 سازمان مدیریت (و یا استاندارد 14555 EN)بر روی موارد مشکوک انجام شود.
8- محافظت سقف های عرشه فولادی در برابر حریق بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور لازم است راهکارهای مناسب از طراح سازه استعلام گردد. به طور معمول از تعبیه میلگردهای اضافی در قعر قالب و استفاده از پوششهای ضد حریق (Fire Proof) استفاده میشود.
9- درصورت جایگزین نمودن سیستم عرشه فولاد (Steel Deck) بجای سقف مختلط بتن و تیرچه فولادی (Composite) لازم است به دلیل توزیع مجدد بارهای ثقلی بر روی تیرها، محاسبات اجزای باربر سازه ساختمان مجدداً توسط محاسب پروژه مورد بازنگری قرار گیرد.
بدون دیدگاه