سیستم حفاظت ساختمان در برابر حریق چه مزایایی دارد؟

سیستم حفاظت ساختمان در برابر حریق چه مزایایی دارد؟

سیستم اطفا حریق یکی از سیستم های هوشمند امنیتی ساختمان می باشد که هدف آن، حفاظت از ساکنین ساختمان و به حداقل رساندن آسیب ناشی از آتش سوزی است.

به طور کلی، هدف ارائه بهترین خروجی ممکن برای تخلیه ایمن و در عین حال کاهش هزینه های تحمیل شده است. در این مقاله همراه با شرکت بازسازی ساختمان عمران دژ همراه باشید، تا با هم به حفاظت ساختمان در برابر حریق بپردازیم.

سیستم های حفاظت در برابر آتش را می توان به دو دسته فعال یا غیرفعال طبقه بندی کرد. در حالی که سیستم‌های فعال برای کمک به مبارزه با آتش‌سوزی طراحی شده‌اند (مانند هشدار دهنده‌های آتش و اسپری آب)، سیستم‌های حفاظت آتش غیرفعال اقدامات ساختاری را توصیف کرده که از عبور شعله و دود جلوگیری می نماید. برای بررسی عمیق تر این موضوع، توصیه می کنیم ادامه این مقاله را مطالعه نمایید:

چندین جنبه برای حفاظت در برابر آتش غیرفعال وجود دارد. علاوه بر جلوگیری از گسترش آتش، به حفظ یکپارچگی ساختاری ساختمان نیز کمک می کند. در اینجا برخی از مهمترین عناصر استراتژی حفاظت از آتش غیرفعال آورده شده است:

ایجاد محفظه آتش

مقررات ایمنی آتش نشانی مشخص می کند که یک ساختمان باید در مناطق قابل مدیریت از لحاظ مثلث آتش “تقسیم بندی” شود. برای جلوگیری از عبور دود از این مناطق، متخصصان درهای ضد حریق، دیوارها، تخته های ضد حریق و … را در ساختمان تعبیه می کنند، اینها همگی به عنوان سیستم محفظه آتش شناخته میشوند.

سیستم محفظه آتش به گونه ای طراحی و اجرا می شود که گرما را جذب میکند و در مواجهه با دماهای بالا دچار تخریب نمی شود. محلول های مهار آتش برای مهر و موم کردن اطراف نفوذ سرویس استفاده می شود. اگر آتش سوزی در یک محفظه خاص رخ دهد، یکپارچگی سیستم و عایق بودن محفظه اطراف کمک می کند تا دماهای بالا و دود از ساختمان خارج گردد.

در نهایت، به کمک سیستم محفظه آتش به طور موثر گرما، آتش و دود مهار می‌گردد. این تضمین می کند که مسیرهای خروج اضطراری محافظت شده و مسیر هدایت آتش نشانان به نقطه آتش در دسترس گردد.

استفاده از پوشش رنگ محافظ

استفاده از پوشش رنگ محافظ کلید محافظت از تیرهای فولادی در برابر آسیب آتش است. این رنگ یا به صورت اسپری پاشیده می شود یا با قلم مو برای افزودن یک لایه نازک به قاب ساختاری استفاده می شود.

معمولاً هنگامی که آتش از دمای حدود 500 درجه سانتیگراد فراتر می رود، رنگ متورم می شود و یک لایه کربنی ایجاد می کند که یک لایه محافظ جدید به ضخامت فولاد می افزاید و قرار گرفتن در معرض گرما را به حداقل می رساند.

پوشش‌های متورم تا 120 دقیقه حفاظت در برابر آتش را تامین می‌کنند. این بازه زمانی می تواند تفاوت بین تخلیه ایمن ساختمان و متحمل شدن خسارت فیزیکی پرهزینه را ایجاد کند.

اینها تنها برخی از مهم ترین بخش های استراتژی حفاظت از آتش با کیفیت هستند. به عنوان مثال، برای حفاظت در برابر آتش ضروری است که هرگونه مصالح ساختمانی که در محل استفاده می شود، غیر قابل اشتعال و دارای رتبه بندی استانداردهای صنعتی باشد.

به طور کلی، هر بخشی از بافت یک ساختمان که دارای درجه آتش سوزی باشد، بخشی از یک استراتژی حفاظت از آتش در نظر گرفته می شود.

ذکر این نکته مهم است که حفاظت در برابر آتش لزوماً از وقوع آتش سوزی در وهله اول جلوگیری نمی کند. در عوض، این در مورد کاهش آسیب و اطمینان از یک برنامه خروج سریع و ایمن برای ساکنان ساختمان است. اینجاست که با اولین تفاوت خود بین حفاظت در برابر آتش و پیشگیری از آتش مواجه می شویم.

سیستم های پیشگیری از آتش سوزی در محل قرار می گیرند تا بار آتش سوزی ساختمان تا حد ممکن کم باشد. “بار آتش” اصطلاحی است که توسط متخصصان حفاظت از حریق برای تعیین شدت بالقوه آتش سوزی در ساختمان بر اساس وجود خطرات خاص استفاده می شود.

اصولاً پیشگیری از آتش سوزی احتمال آتش سوزی جدی را کاهش می دهد. با ذخیره ایمن مواد قابل احتراق، و مراقبت از نقاط اشتعال (مانند سیستم های گرمایشی و پریزهای برق)، خطرات مرتبط با آتش سوزی را کاهش می دهیم.